6 augustus 2010, vier babylijkjes (jongetje en drie meisjes), Nij Beets
Strafzaak
Rechtbank Leeuwarden, 3 mei 2011, LJN BQ3315.
De rechtbank veroordeelt de moeder vanwege eenmaal kinderdoodslag en drie maal kindermoord tot twaalf jaar gevangenisstraf.
Gerechtshof Leeuwarden, 1 december 2011, LJN BU6436 (tussenarrest hoger beroep).
Het hof besluit dat er nader onderzoek nodig is.
Gerechtshof Leeuwarden, 11 oktober 2012, LJN BX9891 (hoger beroep).
Het hof veroordeelt de moeder vanwege viermaal kinderdoodslag tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van drie jaren en TBS met verpleging.
Nieuwsuur, 19 april 2011: "Eis: 12 jaar cel babymoorden"
Het Openbaar Ministerie eist twaalf jaar cel tegen de 26-jarige Sietske H. uit Nij Beets. Volgens het OM is bewezen dat zij haar vier kinderen heeft gedood. Twaalf jaar cel was ook de maximaal mogelijke straf.
Kindermoord
Volgens het OM was er bij het eerste kind sprake van kinderdoding, maar gaat het bij de drie andere om kindermoord. Het verschil zit erin dat H. bij de eerste geboorte werd overvallen door de zwangerschap, terwijl er bij de drie volgende kinderen een vooropgezet plan moet zijn geweest, wat moord betekent. De officier van justitie eist geen tbs, omdat H. niet heeft meegewerkt aan onderzoek in Pieter Baan Centrum. Dat Sietske H. niet wil meewerken aan een psychiatrisch onderzoek bleek vandaag tijdens de rechtszaak in Leewarden. "Ik wil wel hulp en ik snap dat ik hulp nodig heb, maar ik wil geen tbs. Want daar kom je nooit meer uit", zei ze tegen de rechter.
Ik schrok
Sietske zei vandaag tijdens de zitting dat ze in haar ouderlijk huis beviel van de vier baby's, op haar slaapkamer zonder enig geluid te maken. Op de vraag van de rechtbank hoe zij met de pijn omging voor en op het moment van bevallen, antwoordde ze: "Het ging gewoon." Zij beviel op haar knieën of gehurkt en ving de baby's zelf op. In een van de gevallen zei een geëmotioneerde Sietske "Het was een mooi baby'tje. Ik raakte in paniek toen hij begon te huilen. Ik schrok, ik wist niet meer wat ik moest doen."
Angst
Ze bracht het kindje daarna middels verstikking om het leven. Over het waarom zei ze: "Ik wilde hoe dan ook dat niemand er achter kwam dat ik in verwachting was. Het was angst, schaamte en paniek." "Mensen zouden me raar vinden dat ik een kind kreeg. Ik wilde de perfecte dochter zijn, en dat was ik in mijn ogen niet." Sietske, die zegt dat ze zich veel dingen niet meer goed kan herinneren en zaken door elkaar haalt, vertelde de rechtbank dat zij er niet zeker van is dat de eerste twee kindjes levend zijn geboren. Van de laatste twee weet ze dat wel. Tegenover de politie verklaarde ze tijdens het verhoor "dat er dingen zijn gebeurd die ik niet meer terug kan draaien". "Ik heb foute dingen gedaan. Dat de kinderen er niet zijn, niet meer leven, dat komt door mij." Ze verklaarde verder dat ze haar opeenvolgende zwangerschappen zelf ontkende. "Als het er niet is, is het er niet."
Koffers
Sietske heeft de baby's volgens het Openbaar Ministerie tussen juni 2003 en juni 2009 om het leven gebracht. Het ging om drie meisjes en één jongetje. De zaak kwam in augustus vorig jaar aan het licht toen er op de zolder van het huis waar Sietske H. met haar ouders woonde, vier koffers werden gevonden. Daarin lagen de lichaampjes van de dode baby's. De werkgever van Sietske, tandarts Gerrit Ike uit Beetsterzwaag, had aan de bel getrokken. Hij had zijn assistente meermalen zwanger gezien, maar het was hem niet duidelijk waar de kinderen waren gebleven.
Ouders
De ouders van de vrouw zeggen dat ze nooit iets hebben geweten van de zwangerschappen van hun dochter. Ze hebben hun huis verkocht, omdat ze er na de vondst van de babylijkjes niet wilden blijven wonen. Nieuwsuur doet verslag van de zitting. Te gast is forensisch psycholoog Katinka de Wijs, gepromoveerd op onderzoek naar babymoorden in Nederland en sinds een half jaar doet De Wijs opnieuw promotie-onderzoek naar het onderwerp neonaticide: het doden van baby's binnen 24 uur na de geboorte.
Neonaticide
Bij kinderdoding wordt neonaticide als aparte, heel specifieke daad beschouwd. Daders zijn vrijwel uitsluitend vrouwen en handelen vrijwel altijd alleen. Vanaf het moment dat ze erachter komen dat ze zwanger zijn, ontkennen ze de zwangerschap volledig. Dit gaat zo ver, dat ze ook zelf geloven niet zwanger te zijn. Bevallingen die zich aandienen worden daarom ook als volstrekte verrassing ervaren en de nood en paniek die dan ontstaan is zo hoog dat ze niet weten wat ze met het kind moeten doen. Vaak is er sprake van stoornissen in de persoonlijkheidsstructuur en kans op recidive.
Vragen en/of opmerkingen? Mail de maker: Monique Wijnans (Monique.Wijnans@Nieuwsuur.nl)
Beeld en geluid
NOS Nieuws
6 augustus 2010 14.52 uur.
NOS Journaal
6 augustus 2010 15.50 uur.
NOS Journaal
6 augustus 2010 16.30 uur deel I en II.
NOS Nieuws
6 augustus 2010 17.30 uur.
NOS Journaal
6 augustus 2010 20.40 uur.
NOS Nieuws
7 augustus 2010 07.07 uur.
NOS Nieuws
7 augustus 2010 08.07 uur.
Omrop Fryslan
7 augustus 2010.
Omrop Fryslan
10 augustus 2010.
Omrop Fryslan
13 augustus 2010.
NOS Nieuws
13 augustus 2010 18.09 uur.
NOS Journaal
13 augustus 2010 18.25 uur.