11 maart 2010, vondeling Daniël, Hoorn
De Telegraaf, 12 maart 2010: "Baby te vondeling gelegd bij Hoornse huisartsenpraktijk"
HOORN - Bij een huisartsenpost in Hoorn is aan het eind van de middag een pasgeboren baby te vondeling gelegd. Het kind lag, gewikkeld in een slaapzakje, in een doos. Volgens de huisarts die het jongetje aantrof, is het kind hoogstwaarschijnlijk niet ouder dan een dag. De pasgeborene voelde vrij koud aan, maar verkeerde verder in blakende gezondheid en is voor de zekerheid in het ziekenhuis onderzocht. Over de ouders van de vondeling is nog niets bekend. Mensen die meer weten over het kind of over de moeder, wordt dan ook uiteraard verzocht zich bij de politie te melden.
WebRegio.tv, 12 maart 2010
De Telegraaf, 15 maart 2010: "Burgemeester Hoorn schrijft vondeling in"
HOORN - Burgemeester Onno van Veldhuizen van Hoorn heeft maandag de vondeling die donderdag op straat werd aangetroffen in zijn gemeente, bij de burgerlijke stand ingeschreven. Dat heeft de gemeente bekendgemaakt. Het jongetje werd vorige week in goede gezondheid bij een huisartsenpost in Hoorn gevonden en heeft als roepnaam Daniël gekregen.
De gemeente houdt de volledige voor- en achternaam van Daniël geheim in verband met zijn privacy. Zijn naam kan eventueel nog worden aangepast door zijn biologische ouders of toekomstige adoptieouders. De politie is vorige week een onderzoek gestart om de moeder te vinden. Van Veldhuizen zegt het als een grote verantwoordelijkheid te voelen het kindje een mooie, passende naam te geven. „In een persoonlijke brief aan hem voor later leg ik uit hoe ik tot zijn naam ben gekomen.”
De Telegraaf, 16 maart 2010: "Grote schrik na vondst baby"
Van een onzer verslaggevers
HOORN - De vondst van vondeling Daniël heeft een enorme impact in Hoorn. Stefanie Kalsbeek (19) en haar vriend Glen Pierlo (27) troffen het onderkoelde ventje donderdagmiddag aan bij de huisartsenpraktijk en redden daarmee waarschijnlijk het leven van de achtergelaten baby. Het stel kwam rond half vijf bij de praktijk om de resultaten van het bloedonderzoek van Glen af te halen. „Naast de ingang van de huisartsenpraktijk lag een dekbed, waar Glen zachte huilgeluiden uit hoorde komen. Hij riep me, omdat hij het niet vertrouwde”, schrijft Stefanie op haar hyves-pagina. „Het klonk allemaal heel raar. Ik liet Glen de assistente halen en bleef zelf bij het jongetje.” Samen met de toegesnelde assistente trokken Glen en Stefanie het dekbed omhoog en zagen tot hun grote schrik de baby, gewikkeld in een fleece plaid, ineen kartonnen doos.
Razendsnel werd het jongetje door de aanwezige dokter onderzocht en werden de hulpdiensten gealarmeerd. Uit onderzoek in het ziekenhuis bleek dat de vondeling slechts onderkoeld was, maar verder gelukkig in blakende gezondheid verkeerde. Vermoedelijk heeft de moeder de baby in de nacht van woensdag op donderdag bij de huisartsenpraktijk achtergelaten. Het Hoornse stel voelt zich erg betrokken bij de achtergelaten baby. „Het is zo’n mooi jongetje! Iedereen was dolblij dat hij nog in leven was”, gaat Stefanie verder. Ze kocht al een rammelaarknuffel en een mutsje voor hem. „We willen hem graag zo spoedig mogelijk opzoeken in het ziekenhuis. Hopelijk komt alles goed met hem en wordt de moeder snel gevonden.” Voorlopig ontfermt een pleeggezin zich echter over het jongetje. „Maar wij zouden ook graag voor het kindje willen zorgen. Hij is ook bij ons meer dan welkom!”
[Fotobijschrift] Op de Dubloen in Hoorn voor een huisartsenpraktijk werd donderdagavond een pasgeboren jongetje in een kartonnen doos en een slaapzak aangetroffen. Op de Dubloen in Hoorn voor een huisartsenpraktijk werd donderdagavond een pasgeboren jongetje in een kartonnen doos en een slaapzak aangetroffen.
Noordhollands Dagblad, 19 september 2019: "Vondeling Hoorn na negen jaar op zoek naar zijn ouders"
Eric Molenaar | HOORN - De Hoornse vondeling Daniël (9) zoekt zijn vader en moeder. Hij en zijn adoptie-ouders hebben woensdag een oproep gedaan door pamfletten in huisartsenpraktijken te leggen.
Daniël is op 11 maart 2010 bij de ingang van huisartsenpraktijk Dubloen in Hoorn-Kersenboogerd te vondeling gelegd, onder een roodwit geblokt dekbedje in een 'roomkoekendoos'. Glen Pierlo en Stefanie Kalsbeek vonden hem. Buurtonderzoek, sporen- en DNA-onderzoek en eerdere oproepen leverden niets op. Burgemeester Onno van Veldhuizen gaf de baby zijn naam, waarvan alleen de voornaam bekend is gemaakt. De baby werd opgenomen in een pleeggezin en een jaar later officieel geadopteerd. ’Hij wil heel erg graag meer weten over zijn biologische familie en vooral zijn biologische ouders, juist omdat hij helemaal niets van zijn achtergrond weet. Het gaat goed met hem, maar dát doet hem ontzettend veel verdriet’, staat nu in de oproep. Iedereen die iets denkt te weten wordt opgeroepen te mailen naar danielopzoek@protonmail.com, desnoods anoniem of via iemand anders. ,,Zijn biologische familie is zeer welkom in zijn en ons leven.’’
Noordhollands Dagblad, 19 september 2019: "Stefanie Kalsbeek krijgt negen jaar na vinden vondeling nóg kippenvel: ’We dachten aan een nestje kittens’"
Eric Molenaar | HOORN - Het is donderdag 11 maart 2010, half vijf ’s middags. Stefanie Kalsbeek (19) en haar toenmalige vriend Glen Pierlo komen bij huisartsenpraktijk Dubloen, om iets op te halen. Ze zien naast de deur in een hoekje een doos met een rood-wit geblokt dekbedje er op, waar geluidjes uit komen. ,,We dachten aan een nestje kittens of zo. Zo klonk het een beetje. Maar het bleek een baby’tje te zijn.’’ Stefanie, nu 29 en sinds een jaar zelf moeder van een tweeling, kreeg kippenvel toen ze afgelopen woensdag las dat de vondeling, Daniël, nu op zoek is naar zijn biologische moeder en vader. ,,Ik heb nog heel vaak aan hem gedacht, ook omdat we destijds geen toestemming kregen om nog contact te hebben.’’
Terug naar de Dubloen in 2010. Glen en Stefanie durven zelf het dekbedje niet weg te halen om te kijken. ,,Ik wist niet wat we zouden aantreffen en vroeg Glen om per direct een dokter te halen.’’ Gesa Zijp, assistente bij de huisartsenpraktijk, hoort van Glen dat er ’iets voor de deur staat waar geluid uit komt’ en gaat kijken. ,,Ik keek in twee mooie ogen.’’ Ze weet zeker dat de doos er nog niet stond toen zij ’s morgens haar dienst begon. De duidelijk pasgeboren baby is niet gekleed, maar gehuld in een fleecedekentje. Hij is licht onderkoeld en wordt naar binnen gebracht. Stefanie en Glen komen in een kamer ernaast te zitten, om een verklaring af te leggen. Voor ze het weten is de baby weg, naar het ziekenhuis. Daar zijn ze later nog geweest, met cadeautjes: een rammelaar en een mutsje. ,,Ik wilde graag weten hoe het ging, maar we kregen geen toestemming om het kind te zien. De rammelaar en het mutsje mochten we achterlaten, ik weet niet of hij dat later nog heeft gehad.’’
De Raad voor de Kinderbescherming hield elk bezoek af om Daniel en zijn pleegouders ’rust en regelmaat’ te geven. Als tussenweg kregen Stefanie en Glen de mogelijkheid om hem een brief te schrijven. Dat hebben ze niet gedaan. Stefanie: ,,Omdat hij het pas zou krijgen als hij 18 was.’’ Er is uitgebreid buurt-, sporen- en ook DNA-onderzoek gepleegd en er zijn oproepen gedaan, ook via televisie, maar het leverde allemaal niets op. Burgemeester Onno van Veldhuizen van Hoorn gaf de baby een naam, waarvan alleen de voornaam bekend is gemaakt. Hij werd opgenomen in een pleeggezin en een jaar later officieel geadopteerd. Stefanie had het destijds graag met een ontmoeting willen afsluiten. ,,Om te weten dat het echt goed gaat.’’ Het mocht niet zo zijn. Maar de speurtocht die Daniël is begonnen, via een flyeractie bij huisartsenpraktijken die op social media breed is verspreid, biedt nieuwe kansen. Ze heeft woensdag direct gemaild naar het aangegeven adres, danielopzoek@protonmail.com, maar nog geen reactie gehad. ,,Ik zou wel willen weten: waar is hij terechtgekomen, hoe gaat het met hem, hoe ziet hij er uit?’’ Ze is nu de blije moeder van Féline en Noëlle, twee vrolijke meiden, geboren in augustus vorig jaar. ,,Ik vraag me af hoe ze dat heeft gedaan, zwanger zijn en het aan niemand vertellen. Ik kan me er niets bij voorstellen, dat je dat kán, een kind achterlaten dat je zelf op de wereld hebt gezet. Dan moet je wel héél wanhopig zijn geweest.’’
Noordhollands Dagblad, 20 september 2019: "Hoornse vondeling Daniël mist zijn biologische ouders: ’Met moederdag en vaderdag maakt hij twee cadeautjes’"
Eric Molenaar | HOORN - Warme, lieve mensen en een leuke knul, die het goed doet op school. Veel meer mag niet bekend worden over het leven van Daniël (9), de jongen die in 2010 in Hoorn te vondeling werd gelegd, en zijn adoptieouders. Ze willen absoluut niet dat hij hierover op een onverwacht moment, bij voorbeeld op het schoolplein, wordt aangesproken. Maar ze treden nu toch naar buiten, omdat ze niets liever willen dan contact met de biologische ouders, desnoods anoniem. ,,Het kan onder ons blijven. Schaamte is niet nodig, we snappen echt hoe wanhopig zij geweest moet zijn.’’ Daniël weet al langer dat hij op 11 maart 2010 in een doos werd achtergelaten bij de huisartsenpraktijk aan de Dubloen in Hoorn. Pasgeboren, gehuld in een fleecekleed, onder een dekbedje. ,,Dat is nooit een geheim voor hem geweest’’, zeggen zijn adoptieouders, die we vanwege hun wens anoniem te blijven voor dit artikel maar even Eva en Ben noemen.
Drie maanden
Daniël kwam na drie maanden pleeggezin, waar ze nog steeds contact mee hebben, in hun leven. Ze hebben ook eigen kinderen, maar behandelen Daniël absoluut niet anders. Mede op advies van de Kinderbescherming hebben ze hem stukje bij beetje verteld wat ze weten over zijn achtergrond. ,,En gaandeweg komen er dan natuurlijk steeds meer vragen. We zijn er niet de hele dag mee bezig, vormen een gewoon gezin en hebben een gelukkig leven, liefdevol en stabiel’’, zegt Eva.
Cadeautjes
,,Er zijn adoptiekinderen die zich pas later gaan afvragen wie hun biologische ouders zijn, maar Daniël heeft vanaf het begin die interesse gehad. Hij mist zijn ouders, vooral zijn moeder. Met moederdag en vaderdag maakt hij twee cadeautjes. Er liggen er al heel wat voor hen klaar. Hij wil ook graag weten of hij broers of zusjes heeft.’’
Verdriet
Daniël, die bij het interview kan zijn omdat hij deze vrijdag niet naar school hoefde, beaamt dat en zegt dat hij er regelmatig verdriet van heeft. ,,Laatst moest ik een beetje huilen in de klas. Toen de juf vroeg waarom, zei ik dat ik me had gestoten.’’ "Hoe goed we het ook samen hebben, dit is een open wond’", zegt Eva. Toen ze eenmaal hadden besloten dat ze wilden proberen de biologische moeder te vinden, was de vraag hoe dat het beste zou kunnen, zonder persoonlijk groot naar buiten te treden.
Wanhopig
Ben: ,,Privacy is voor ons heel belangrijk. Wat is gebeurd was echt een noodsituatie. De moeder moet wanhopig zijn geweest. Wij willen een zo veilig mogelijke setting en hebben als eerste stapje flyers met een oproep in Hoornse huisartsenpraktijken gelegd. Die oproep is gelukkig breed opgepakt.’’
Reacties
Via het voor tips beschikbare mailadres Danielopzoek@protonmail.com kwamen al veel reacties binnen. ,,Tips, maar ook lieve berichtjes: ’Wat ben jij een dappere jongen’.’’ Ook hebben ze nu mailcontact met Stefanie Kalsbeek, een van de mensen die Daniël destijds op de stoep bij de huisarts aantrof. Daniël wilde haar ook een reactie sturen: ’Ik ben blij dat je mij gevonden hebt’, schreef hij.
DNA-onderzoek
Aan de mogelijkheid van nieuw DNA-onderzoek hebben ze ook gedacht. De doos, het dekentje en het dekbedje liggen op een veilige plek, bevatten ongetwijfeld DNA van de moeder en kunnen nog altijd worden onderzocht. En ze weten dat er nu op dat gebied meer mogelijk is, bij voorbeeld ook verwantschapsonderzoek, waarmee familie van de biologische ouders kan worden opgespoord.
Kansen
Ben: ,,Het onderzoek is destijds gedaan vanuit de gedachte dat de moeder zich zou melden. Het is afgesloten terwijl er voor ons gevoel kansen zijn blijven liggen.’’ Ze hebben de politie gevraagd of het onderzoek kon worden heropend. ,,Dat kan niet. Daarom zijn we de flyeractie gestart. DNA-onderzoek kun je ook zelf laten doen, maar dat is een kostbare geschiedenis en je hebt niet tot alle databanken toegang. Dat zou altijd nog kunnen, we willen zo ver gaan als nodig is, maar bouwen het stapje voor stapje op. Nog veel liever hebben we natuurlijk dat zij zelf contact opneemt.’’
Trots
,,Wat we in elk geval willen zeggen is hoe trots zijn biologische ouders mogen zijn. Hij zit in groep 6 en kan goed meekomen met alles. Ook sociaal en met sporten doet hij het goed.’’ Voor de biologische ouders zelf zal het ook goed zijn als het contact wordt hersteld, redeneren zij. ,,Dat zou helend zijn. Zij zullen dit nooit aan iemand hebben verteld, zijn misschien bang voor de impact als ze het bekendmaken, maar wat ons betreft blijft het onder ons’’, verzekert Ben.
Zwaar
Eva: ,,Al is het maar even contact. Hij blijft hoe dan ook een kind van zijn moeder. Eigenlijk vind ik ook een beetje dat ze het verplicht is.’’ Ben: ,,Helemaal niets weten is heel zwaar. Je ziet gewoon dat het voor hem heel belangrijk is.’’ Na het gesprek geeft ook Daniël de verslaggever een hand. ,,Ik hoop dat u mij kunt helpen.’’