Een baby doden is strafbaar. Dat is geregeld in het Wetboek van Strafrecht onder diverse artikelen. Baby's die worden gedood, moeten vervolgens ook ergens worden verstopt. Hierbij wordt ook altijd inbreuk gemaakt op de Wet op de lijkbezorging. Hierbij zijn twee wetsartikelen relevant.
Wetboek van Strafrecht
Op kinderdoodslag staat een maximumstraf van zes jaar, op kindermoord maximaal negen jaar. Er is overigens geen minimumstraf bepaald, dus de rechter kan beslissen om geen straf op te leggen.
Artikel 290 Wetboek van Strafrecht
De moeder die, onder de werking van vrees voor de ontdekking van haar bevalling, haar kind bij of kort na de geboorte opzettelijk van het leven berooft, wordt, als schuldig aan kinderdoodslag, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vierde categorie.
Artikel 291 Wetboek van Strafrecht
De moeder die, ter uitvoering van een onder de werking van vrees voor de ontdekking van haar aanstaande bevalling genomen besluit, haar kind bij of kort na de geboorte opzettelijk van het leven berooft, wordt, als schuldig aan kindermoord, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste negen jaren of geldboete van de vijfde categorie.
Strafcategorieëen
De Nederlandse wet heeft alle misdrijven verdeeld in zes categorieën. Per categorie is in artikel 23 lid 4 van het Wetboek van Strafrecht een maximale straf in geld en/of hechtenis vastgesteld. Deze maximale straffen worden regelmatig bijgesteld; bekijk hier de actuele maximale boetes per categorie.
Verjaring
De termijn van verjaring hangt af van in welke categorie het misdrijf valt.
Artikel 70 lid 2 Wetboek van Strafrecht
Het recht tot strafvordering vervalt door verjaring (...) in zes jaren voor de misdrijven waarop geldboete, hechtenis of gevangenisstraf van niet meer dan drie jaren is gesteld;
Artikel 70 lid 3 Wetboek van Strafrecht
Het recht tot strafvordering vervalt door verjaring (...) in twaalf jaren voor de misdrijven waarop tijdelijke gevangenisstraf van meer dan drie jaren is gesteld;
Artikel 70 lid 4 Wetboek van Strafrecht
Het recht tot strafvordering vervalt door verjaring (...) in twintig jaren voor de misdrijven waarop gevangenisstraf van meer dan tien jaren is gesteld.
Wet op de lijkbezorging
Het is verboden om een (baby)lijk(je) te verstoppen.
Artikel 1 Wet op de lijkbezorging
Lijkbezorging geschiedt door begraving, crematie of op andere bij of krachtens de wet voorziene wijze. Wie een babylijkje in het water gooit of in huis bewaart, overtreedt dus artikel 1.
Artikel 11 Wet op de lijkbezorging
Geen begraving of crematie van een lijk geschiedt zonder schriftelijk verlof van de ambtenaar van de burgerlijke stand, dat kosteloos wordt afgegeven. Het formulier voor dit verlof wordt door Onze Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties vastgesteld. Wie een babylijkje ongeregistreerd begraaft, overtreedt dus artikel 11.
Foetus
Op donderdag 19 juli 2012 graaft de politie op een grasveld bij een flat in Delft een mandje met daarin een foetus op. Het onderzoek wijst uit dat een vrouw in het ziekenhuis was bevallen van een te vroeg geboren kind van 16 weken. Normaal gesproken zorgt het ziekenhuis ervoor dat de foetus gecremeerd wordt. Nu had de familie de foetus echter meegenomen om het zelf te begraven.
Een foetus is geen babylijkje, althans niet volgens de definitie van neonaticide (geboren voldragen kind van maximaal 24 uur oud). Daarom is deze zaak ook niet opgenomen in de lijst met vondelingen en babylijkjes op deze website. Daarnaast is volgens de Wet op de lijkbezorging in dit geval het begraven van een foetus niet strafbaar:
Artikel 2 Wet op de lijkbezorging
2. Deze wet is niet van toepassing op een menselijke vrucht die na een zwangerschapsduur van minder dan 24 weken
a. levenloos ter wereld is gekomen dan wel;
b. binnen 24 uur na de geboorte is overleden.